Λίγα λόγια για μένα
Λέγομαι Σαρμή Πασχαλιά (Λίνα) και είμαι εκπαιδευτικός τα τελευταία δώδεκα χρόνια. Είμαι παντρεμένη και ακόμη η ζωή δε μου έδωσε παιδιά (αν και το προσπαθώ εδώ και πολλά χρόνια). Σπούδασα στο ΑΠΘ, Παιδαγωγική Σχολή Φλώρινας, στο τμήμα Νηπιαγωγών. Πριν δουλέψω στη δημόσια εκπαίδευση, υπήρξα γραμματέας και μεταφράστρια σε μία ιταλική εταιρεία κατασκευής, που μου έμαθε πάρα πολλά πράγματα, πράγματα που με βοήθησαν μεταγενέστερα στο διοικητικό κομμάτι της εκπαίδευσης. Μιλάω τρεις γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά) και από φέτος είμαι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο ΕΑΠ στο τμήμα Σπουδές στην Εκπαίδευση.
Σε καλωσορίζουμε στο kindykids.gr! Θα θέλαμε να μάθουμε λίγα πράγματα για σένα!
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το λειτούργημα του νηπιαγωγού;
Μάλλον πρόκειται για μία τυχαία, ή ίσως και «μοιραία» επιλογή. Ήμουν μια άριστη μαθήτρια που πέρασε τυχαία στη σχολή νηπιαγωγών ΑΠΘ (ΦΛΩ) γιατί οι γονείς μου δε μου επέτρεπαν να σπουδάσω μακρυά από την πόλη μου τη Θεσσαλονίκη.
Έτσι έβαλα στο μηχανογραφικό μου, μονο σχολές που έδραζαν στη Θεσσαλονίκη ή νόμιζα ότι έδραζαν στη θεσσαλονικη, και πέρασα στη Φλώρινα.
Παρακολουθώντας όμως τη σχολή, λάτρεψα τα μαθήματα και τους καθηγητές και αποφάσισα να τελειώσω τη σχολή, αν και την επόμενη χρονιά, ξαναδίνοντας πανελλήνιες περνούσα στη Φιλολογία.
Τι αγαπάς περισσότερο και τι λιγότερο στη δουλειά μας;
Αυτή τη δουλειά τη λατρεύω. Είναι ο ζωτικός μου χώρος. Μετά από οποιαδήποτε δυσκολία ή στενοχώρια είναι το μόνο μέρος που μου δίνει ευτυχία! Οι αγκαλιές των παιδιών, τα χαμόγελά τους, οι όμορφες κουβέντες αποτελούν για μένα το άλφα και το ωμέγα της ζωής μου.
Η δυσκολία μου έγκειται στη συνεχή εναλλαγή σχολείων τα τελευταία χρόνια, όπου κάθε χρόνια, πρέπει να δουλέψω πολύ για να με εμπιστευτούν οι γονείς και να νιώσουν ασφάλεια με τα παιδιά τους.
Πως ονομάζεται το blog σου και πόσο καιρό το έχεις;
Λέγεται «η μαρμότα σας ανοίγει την πόρτα» και το έφτιαξα τους τελευταίους δύο μήνες. Υπήρχε στο διαδίκτυο από το 2012, όταν παρακολούθησα το β’ επίπεδο υπολογιστών, αλλά μόλις το Σεπτέμβριο του 2014 το ενεργοποίησα και αποφάσισα να το δουλέψω.
http://linasar.wordpress.com/
Γιατί αποφάσισες να φτιάξεις το δικό σου blog;
Εδώ και πολλά χρόνια υπήρχε στη σκέψη μου, όμως έβαζα προτεραιότητα στη ζωή μου, να το ενεργοποίησω όταν θα κάνω ένα παιδί…. Δυστυχώς η ζωή ακόμη δε μου το έχει προσφέρει και μετά από παραίνεση της Μαρίνας της Ζαχαριά, αποφάσισα ότι πρέπει να πάψω να αναβάλλω τη ζωή μου, περιμένοντας κάτι που δεν έχει έρθει, και να αρχίσω να ζω.!
Εδώ πρέπει να σας επισημάνω ότι , όταν διορίστηκα στην Κω, το 2003, βρέθηκα στο Πυλί αντικαθιστώντας τη Μαρία. Η Μαρία ήταν μια εξαίρετη νηπιαγωγός που οδηγώντας από το Πυλί στη χώρα της Κω, είχε ένα τροχαίο και σκοτώθηκε. Ο πατέρας της λοιπόν, όταν με συνάντησε, μου έδωσε όλα τα πράγματα της Μαρίας, ζητώντας μου να τα μοιράζομαι με άλλες συναδέλφους που τα έχουν ανάγκη.
Το blog μου λοιπόν είναι η συνέχιση της υπόσχεσης που έδωσα στον πατέρα της Μαρίας, ότι δε θα σταματήσω να μοιράζομαι με συναδέλφους, ό,τι έχω και δεν έχω.
Πόσο εύκολο είναι να συνδυάζεις τη δουλειά στο σχολείο και τη διατήρηση ενός προσωπικού blog που θέλει συνεχή ενημέρωση και επιπλέον δουλειά καθημερινά;
Λατρεύω ό,τι έχει σχέση με διαδίκτυο, αναζήτηση και ενημέρωση. Άλλωστε για αυτό είμαι η «μαρμότα» του διαδικτύου. Η μαρμότα είναι ένα είδος τυφλοπόντικα (groundhogστην Αμερική) που είναι τόσο σημαντική, που υπάρχει και η μέρα της Μαρμότας και η θέση που θα τοποθετήσει το κεφάλι της ορίζει τη λήξη του χειμώνα και την έναρξη της άνοιξης.
Πάντα αναζητούσα νέα πράγματα και έψαχνα μέσα στο δίκτυο, το μόνο που κάνω εξτρά πια, είναι να ανεβάζω τα πράγματα στην ιστοσελίδα. Εντάξει δεν είναι δα και καμία μεγάλη υποχρέωση. Λίγα λεπτά από το χρόνο σου. Άλλωστε όταν αγαπάς κάτι τόσο πολύ, μόνο υποχρέωση δεν είναι, μάλλον περισσότερο απόλαυση είναι!
Τι έχεις κερδίσει από την αλληλεπίδραση με άλλες συναδέρφους μέσα από το διαδίκτυο;
