ΠΩΣ ΔΙΔΑΣΚΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΕΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΕΣ

Με την περιέργειά τους και την έμφυτη αίσθηση  δικαιοσύνης που έχουν τα παιδιά δεν γεννιούνται με προκαταλήψεις. Αν και διακρίνουν τις διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους, δεν σχηματίζουν στερεότυπα σε αυτά που βλέπουν. Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι τα παιδιά είναι περίεργα για τις διαφορές , αλλά διδάσκονται την προκατάληψη από τους άλλους.

Σαν γονείς μπορούμε να επηρεάσουμε σε μεγάλο βαθμό το πώς τα παιδιά αντιδρούν στις διάφορες κουλτούρες και εθνικότητες. «Όλα ξεκινούν με την συμπόνια για τα ίδια μας τα παιδιά, το να τα ακούμε πραγματικά. Συνήθως κάτω από μια μη ανεκτική συμπεριφορά υπάρχει μια ευαίσθητη περιοχή που έχει δημιουργηθεί από φόβο ή από λάθος πληροφόρηση.» λένε οι ειδικοί.

Μια που το να διδάσκουμε την ανοχή είναι μια διαρκής διαδικασία, οι παρακάτω προτάσεις μπορούνε να σας βοηθήσουν να αποκτήσετε έναν ανοιχτό διάλογο με το παιδί σας.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ:

Για να καταλάβετε πραγματικά από πού προέρχεται η μισαλλοδοξία, μπορείτε να γυρίσετε πίσω στην παιδική σας ηλικία και να ανακαλέσετε περιστατικά που εσείς για τον οποιοδήποτε λόγο βιώσατε τον ρατσισμό. Κάθε ένας από μας χρειάζεται να γυρίσει πίσω και να μιλήσει γι’ αυτά που είδε ή έζησε σε μικρή ηλικία.

ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΤΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ:

«Μαμά, γιατί αυτός ο κύριος φοράει αυτό το περίεργο ύφασμα στο κεφάλι του;» «Γιατί κάποιοι συμμαθητές μου δεν τρώνε χοιρινό;» Όταν πρόκειται για μικρά παιδιά η περιέργεια είναι σημαντικό χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς τους. Αυτό που θα κάνει τη διαφορά είναι οι απαντήσεις που θα τους δώσετε. Καλό είναι να διδάξετε στα παιδιά σας από μικρή ηλικία να ρωτάνε πρώτα και ύστερα να κρίνουν αυτό που βλέπουν και τους φαίνεται διαφορετικό. Και προσπαθήστε να απαντάτε στις ερωτήσεις τους με παραδείγματα αντί να απαντάτε με συμπεράσματα.

ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΝΑ ΕΚΤΕΘΕΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ:

Τα παιδιά δεν νιώθουν άνετα με τη διαφορετικότητα αν δεν την βλέπουν και αν δεν τη ζουν. Φέρτε τα παιδιά σας σε επαφή με το φαγητό, τη γλώσσα και τις γιορτές των διάφορων εθνικοτήτων του κόσμου. Αν είναι δυνατόν προτρέψτε τα να εμπλακούν στο σχολείο ή σε άλλες δραστηριότητες που περιλαμβάνουν παιδιά από διαφορετικές κουλτούρες και φυλές , με διαφορετική θρησκεία και κοινωνικοοικονομικά περιβάλλοντα.

ΔΙΟΡΘΩΣΤΕ ΑΜΕΣΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ

Αν ακούσετε το παιδί σας να κάνει σχόλια που παραπέμπουν σε ρατσιστική διάθεση για κάποιον άλλο διορθώστε τα λέγοντας το σωστό. Μπορείτε να ρωτήσετε: «Τι νομίζεις ότι σημαίνει αυτό που είπες; Γνωρίζεις τη συγκεκριμένη λέξη που χρησιμοποίησες;» Και εξηγήστε με απλά λόγια στο παιδί σας την πραγματική σημασία και προσπαθήστε να καταλάβετε αν το παιδί σας χρησιμοποιεί τις συγκεκριμένες λέξεις για να κρύψει κάποιους βαθύτερους φόβους απέναντι στο άγνωστο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΟΓΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Ευτυχώς υπάρχει μεγάλη ποικιλία παραμυθιών με θέμα την πολυπολιτισμικότητα και την κατανόηση της διαφορετικότητας. Χρησιμοποιήστε τα βιβλία σαν μέσο για περαιτέρω συζητήσεις, μιλήστε για τους χαρακτήρες των βιβλίων και αν υπάρχει κάποιο παράδειγμα από το άμεσο περιβάλλον του παιδιού είναι ευκαιρία να το αντιπαραβάλετε με αυτά που διαβάσατε στο βιβλίο.

 ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ:

• «Δεν είμαι τόσο αλλιώτικος από τους άλλους». Αθήνα: Δωρικός.
• Αργυρίου, Μ. (2007). «Ο μαγικός ήχος της σιωπής». Αθήνα: Διάπλαση.
• Βαλάση, Ζ. (1996). «Το Τεσσεροφύλλι: Ελληνικές Λαϊκές Παραδόσεις». Αθήνα: Κέδρος.
• Βαλέτα-Βασιλειάδου, Μ. (2002). «Το σκατζοχοιράκι με τα κατσαρά μαλλιά». Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
• Βασιλείου, Λ. (1999). «Ο Μίμης ο Πατούσας». Αθήνα: Μίνωας.
• Γεωργέλλη, Κλ. (2003). «Το μικρό μαύρο καλαμαράκι». Αθήνα: Μεταίχμιο.
• Γεωργέλλη, Κλ. (2003). «Το μικρό μαύρο καλαμαράκι ψάχνει χρώματα». Αθήνα: Μεταίχμιο.
• Γιάνις, Χ. (1999). «Η πριγκίπισσα και η κολοκύθα». Αθήνα: Κάστωρ.
• «Η Μίλι, η Μόλι και η πρώτη τους μέρα στο σχολείο». Αθήνα: Σαββάλας.
• «Η Μίλι, η Μόλι και ο Άλφ». Αθήνα: Σαββάλας.